beklemiyordum gitmeni. sen gittin. öyle olsun bakalım. şimdiki zamandan bahsediyor olmam ne kadar komik değil mi?
sen gittin ortalık sahte komiklerden geçilmez oldu. bir insanın anısına yapılan en büyük saygısızlık belki ardından cümleler kurmak ama, senli cümlelerim hep eksik kaldı gökhan ım..
kendine haslığı öğrettiğin yalan değil bana. sen gittin ben çok yalnız kaldım. istanbul yalnız kaldı. sen gittin, minibuste otobuste ve taksilerde hep aklımdasın.. şarkı gebertemiyor, moral düzeltemiyorum..
özledim seni çok.
çok yazık demem ne kadar kurgulanmış dert sıfatı olacak şimdi bana. yanımda olsaydın, çırpınıp didindiğin müzik kavramı nasıl da güzel olurdu şimdi. bak yine şimdiki zamana yöneldim yine. ne kadar komik değil mi?
gökhan sen gideli çok oldu. seni hatırlayan, özleyen, anımsayan var mı bilmiyorum bilmek istemiyorum ancak sensizlik acı olmayan çiğköfte gibi. anlamsız, soğuk, durgun.. şaşkınım biraz da. sen olmadan çoban salata geçmiyor boğazımdan.
birlikte eğlenemeyen insanlar, birlikte bir gelecek kuramazlar. şimdiki zamandan bahsetmek belki de bundan komik..
gökhan sabaha çok vardı be gözüm.
bekleseydin de beraber gitseydik..